| ![]() ![]() ![]() ![]() ÉVICTION, subst. fém. Étymol. et Hist. 1. 1283, 24 avr., dr. (S. Mich. de Tonn., A. Aube ds Gdf. Compl.); 2. 1861 « action d'évincer en général » (Proudhon, loc. cit.). Empr. au b. lat. jur. evictio « éviction; recouvrement d'une chose par jugement ». |