| PICRATE, subst. masc. Étymol. et Hist. 1. 1836 chim. (Ann. chim. et phys., t.63, p.272); 2. 1914 «mauvais vin» (témoignage ds Esn. 1956). Comp. de l'élém. formant picr(o)- «amer», gr. π
ι
κ
ρ(o)- de π
ι
κ
ρ
ο
́
ς «piquant, amer»; suff. -ate*. |