| ![]() ![]() ![]() ![]() EMMÊLER, verbe trans. Étymol. et Hist. 1. av. 1105 judéo-fr. enmesler « emmêler » (Raschi, Gl., p. 46 ds T.-L.); ca 1180 enmerllez « engagé dans la mêlée » (Fierabras, 122, ibid.); 2. 1611 s'emmesler « s'embrouiller » (Cotgr.). Dér. de mêler*; préf. en-*, dés. -er. |