| ![]() ![]() ![]() ![]() DÉSANCRER, verbe trans. Étymol. et Hist. 1160 desäancrer (Eneas, 4611 ds T.-L.); ca 1200 desancrés (Aliscans, éd. E. Wienbeck, W. Hartnacke, P. Rasch, 7326). Dér. de ancrer*; préf. dé(s)-*. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() DÉSANCRER, verbe trans. Étymol. et Hist. 1160 desäancrer (Eneas, 4611 ds T.-L.); ca 1200 desancrés (Aliscans, éd. E. Wienbeck, W. Hartnacke, P. Rasch, 7326). Dér. de ancrer*; préf. dé(s)-*. |