| ![]() ![]() ![]() ![]() DÉPARTIR, verbe. Étymol. et Hist. 1. Ca 1050 « partager, diviser » (Alexis, éd. Chr. Storey, 96 : Quant sun aver lur ad tot departit); 1177 « attribuer en partage; donner » (Chr. de Troyes, Chevalier Lion, éd. M. Roques, 2628); 2. ca 1100 « séparer (ici l'âme du corps) » (Roland, éd. J. Bédier, 2940); 2emoitié xives. pronom. « renoncer à (+ inf.) » (Est. Desch., Poés., II, 32, A-T. ds Gdf.). Dér. de partir*; préf. dé-*. |