| ![]() ![]() ![]() ![]() DÉGUIGNONNER, verbe trans. Étymol. et Hist. 1731 (d'apr. FEW t. 17, p. 590 b); 1752 (Trév.). Dér. de guignon*; préf. dé-*; dés. -er. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() DÉGUIGNONNER, verbe trans. Étymol. et Hist. 1731 (d'apr. FEW t. 17, p. 590 b); 1752 (Trév.). Dér. de guignon*; préf. dé-*; dés. -er. |