| ![]() ![]() ![]() ![]() DÉGARNIR, verbe trans. Étymol. et Hist. Ca 1100 part. passé desguarnie (Roland, éd. J. Bédier, 2598). Dér. de garnir*; préf. dé-*. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() DÉGARNIR, verbe trans. Étymol. et Hist. Ca 1100 part. passé desguarnie (Roland, éd. J. Bédier, 2598). Dér. de garnir*; préf. dé-*. |