| ![]() ![]() ![]() ![]() DÉSENIVRER, verbe trans. Étymol. et Hist. Ca 1170 desenivrez part. (Rois, éd. E. R. Curtius, I, XXV, 37, p. 51). Dér. de enivrer*; préf. dé(s)-*. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() DÉSENIVRER, verbe trans. Étymol. et Hist. Ca 1170 desenivrez part. (Rois, éd. E. R. Curtius, I, XXV, 37, p. 51). Dér. de enivrer*; préf. dé(s)-*. |