| ![]() ![]() ![]() ![]()
Déplantoir, subst. masc.attest. 1567 desplanthoir (Arch. Nord, B. 13204, fol. 49 v ds IGLF); de déplanter, suff. -oir*. − Fréq. abs. littér. : 1.
|
| ![]() ![]() ![]() ![]()
Déplantoir, subst. masc.attest. 1567 desplanthoir (Arch. Nord, B. 13204, fol. 49 v ds IGLF); de déplanter, suff. -oir*. − Fréq. abs. littér. : 1.
|