| ![]() ![]() ![]() ![]()
Brocantage, subst. masc.attest. 1827 (Caillot, Vie publique des Français, 146 dans Quem.); dér. de brocanter, suff. -age*. − Fréq. abs. littér. : 4.
|
| ![]() ![]() ![]() ![]()
Brocantage, subst. masc.attest. 1827 (Caillot, Vie publique des Français, 146 dans Quem.); dér. de brocanter, suff. -age*. − Fréq. abs. littér. : 4.
|