| ![]() ![]() ![]() ![]()
boutefeu n.m. CARACT. "personne qui excite au mal" - FEW (15/I, 227a), 1538, Est. ; Hu, TLF, DHR, 1569, Calv. ; GLLF, ø d.
1531 - «Ruffo successit Theophanes, vnus ex legatis princeps, fax accusationis & origo. Le boute feu.» R. Estienne, Dictionarium, f° 306 r° (Ex officina Roberti Stephani) - P.E.
|