| ![]() ![]() ![]() ![]() GROGNEUR, -EUSE adj. XVe siècle, grongneur. Dérivé de grogner. Qui grogne souvent, pour manifester son mécontentement. Un enfant grogneur. Par méton. Être d'humeur grogneuse. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() GROGNEUR, -EUSE adj. XVe siècle, grongneur. Dérivé de grogner. Qui grogne souvent, pour manifester son mécontentement. Un enfant grogneur. Par méton. Être d'humeur grogneuse. |