| CHAHUTEUR, -EUSE n. XIXe siècle. Dérivé de chahuter, « faire du tapage ». Personne qui fait du chahut, qui aime chahuter. |
| CHAHUTEUR, -EUSE n. XIXe siècle. Dérivé de chahuter, « faire du tapage ». Personne qui fait du chahut, qui aime chahuter. |