| ![]() ![]() ![]() ![]() BRÈCHE-DENT ♢ adj. inv. XIIIe siècle, Brichedent, nom propre. Composé de brèche (forme verbale de brécher, « faire une brèche à » ), et de dent. Qui a perdu une ou plusieurs dents de devant. Un vieillard brèche-dent. Subst. Un, une brèche-dent. Des brèche-dent. |