| ![]() ![]() ![]() ![]() ABONNI, IE, part. passé et adj. I.− Participe passé de abonnir. II.− Emploi adj. − [En parlant d'une chose] :
1. Terre abonnie.
La Châtret. 11865. 2. Vin abonni dans une cave.
Littré. − [En parlant d'une pers.] :
3. Enfant abonni par une sage éducation.
La Châtret. 11865. Prononc. − La seule transcription de ce mot est celle de Littré : a-bo-ni, nie. |